Ik ben mama van twee kindjes die anderhalf jaar schelen. De komst van onze tweede viel ons heel zwaar: het was een huilbaby, onze dochter was jaloers en mijn partner trok hem niet. Ik was alleen maar bezig met mijn kinderen stil of in slaap krijgen.

We konden er niet meer zelf uit komen en hebben – godzijdank – hulp gekregen.

We zijn nu een jaar verder en de rust is teruggekeerd. De kinderen zijn dol op elkaar, papa accepteert zijn zoon en ik heb het weer onder controle.

Als je het niet meer ziet zitten, je bent niet de enige. Vraag hulp, aanvaard hulp. Het komt goed, geloof me!